Porozmawiajmy o godności kobiety

przeciętnej, zamożnej, starej, matki, skrzywdzonej, bezrobotnej, młodej, wątpiącej, aptekarki, córki, niepełnosprawnej, uspołecznionej, biednej, ładnej, walczącej, wycofanej, sprzedawczyni, ofiary, pełnej poświęceń, grubej, pracującej, wykształconej, kłótliwej, zmęczonej, szczupłej, wierzącej, bezpłodnej, sprawczyni, polityczki, samotnej, uzależnionej, kochającej, bez perspektyw, perfekcjonistki, leniwej, z czwórką dzieci, empatycznej, uległej…

Brakuje tu jeszcze wielu słów, które opisują/określają kobietę, i jeśli dodamy do tego definicję ”Godność – to poczucie własnej wartości i szacunek dla samego siebie, co wyraża się w pragnieniu posiadania także szacunku ze strony innych...” to niestety okazuje się, że encyklopedia tylko przybliża pojęcie, ale nie określa, nie wyjaśnia, nie zakłada istnienia ról, barier oraz podziałów. 9 marca postaramy się być ponad wszystkie podziały i granice, posłuchamy i zastanowimy się jak rozumiemy godność, czym jest dla nas, jak można ją stracić, jak odzyskać i czy przewidziano w niej rolę dla kogoś z zewnątrz?

A być może uniwersalną prawdę napisał już Kazimierz Brandys, że „Godność często polega na odwadze zrozumienia własnej sytuacji.”